Di selika edebiyata me de jî hinek berhem hene ku dubare dubare te li nav hevok û risteyên xwe vedigerînin. Tehm û çêjek wusa di wan de heye ku bi carekê ji holê ranabin. Ev berhema ku niha mijara vê nivîsa me ye jî di wê çarçoveyê de dikare bê dîtin. Cihê şanazî û serbilindiyê ye ku em xwediyê van berheman in. Pênûsa Bextiyar Elî layiqê perrûyên herî hêja ye. Lê çi heye ew pênûs bi zimanekî nenaskirî hibra xwe herikandiye. Em, xwendevanên vê edebiyatê, ji hêjayê xwe Bextiyar Elî re temenekî dirêj, ji pênûsa wî re jî hibreke bibereket dixwazin.
Nivîskarê me di vê berhema xwe de metna xwe li dor keçikeke nexweş honandiye. Heman weke keçika di Êvara Perwaneyê de. Sewsen Fîkret keçeke nexweş e. Li bajarê ku dijî sê xort dibin evîndarên wê û jê daxwaza zewacê dikin. Lê çi heye li wî bajarê ku tê de dijîn di dilê niştecihên wê derê de kîneke bêsînor heye. Kîneke ku bi xwe re xwînê diherikîne, kîneke ku jê neyartî û tevahiya tevgerên xirab jê dizên. Ji ber van xirabiyên ku li bajarê wê diqewimin Sewsen ji sê xoşevîstên xwe daxwazeke balkêş dike. Divê ev hersê namzetên zewacê bo 8 salan derkevin gera dinyayê. Di vê gerê de divê ev hersê namzet ji welatên cuda cuda 100 balînde bi xwe re bînin ji ji wê re. Piştî bicihkirina vî şertê giran wê Sewsen ji hersêyan yekî bibijêre bo zewacê. Bi vê daxwaza xwe Sewsen wê bi xêra van balîndeyan bêhna çar aliyê dinyayê li cem xwe bicivîne û pê re jî qet nebe ji bajarê xwe kîna di dilê sê xortan de bikuje.
Kameranê Selma xortekî şerxwaz û destebirakê Mengûrê Babagewre ye ku Mengûr kêra xwe çi carekê ji xwe naqetîne û bi belakiriya xwe hatiye nasîn. Xalidê Amûn, xortekî ku kîneke mezin di dilê xwe de dihewîne û tenê û tenê bi meziniya eşîra xwe pesnê xwe dide. Mensûrê Esrîn xortekî romantîk lê piçekî bêhêz e. Ji dora wî helbestvan kêm nabin. Her sê xort şertê Sewsen Xanê qebûl dikin û derdikevin gera dinê. Piştî çûna wan şerê navxweyî gurtir dibe. Kurd, di binê alê du partiyên cuda de hêzên xwe dicivînin. Û şerê birakujiyê di nav wan de diqewime. Piştî 8 salan xort, ji gera xwe vedigerin. Bi xwe re balîndeyên xwe tînin û radestî Sewsen Xanimê dikin. Mensûrê Esrîn bi daxwaza dilê xwe ji bernamzediya zewaca bi Sewsenê re dikişe û dubare vedigere gera dinyayê. Xalid Amûn Piştî ewqas gerê ji kîna di dilê xwe de tiştek kêm nekiriye. Ji ber vê sedemê Sewsen Xanim wî red dike. Tenê yê şertê wê bicih tîne Kameranê Selma ye. Bi Kamêranê Selma re di qesreke mezin de bi balindeyên xwe re bicih dibe. Bi bexteweriya wan re balinde jî bextewar dibin. Lê piştî ku Kameranê Selma ji aliyê hêzên Xalid Amûn be tê kuştin xemgîniyeke mezin konê xwe di qesra wan de vedide. Roj bi roj balinde dimirin. Qesra balindeyan wuha vediguheze qesra balindeyên xemgîn. Dawiya dawî, dû mirina balîndeya dawîn, Sewsen ji qesrê dûr dikeve û weke balindeyan fir dide diçe.
Ji bo xwendinê teqez tê pêşniyarkirin.
Ayetullah Xwendevan, 08.08.2022
Kurdmeydan, Mûş
Yorumlar
Yorum Gönder